به گزارش آسماری نیوز به نقل از اندیکا نیوز , اندیکا سرزمین شیرزنان و شیر مردان مقاوم بختیاری را با هرصفتی توصیف کنیم و آنرا هرچه بنامیم باز هم حق مطلب را به خوبی ادا نکرده ایم.بهشت خوزستان خطابش کنیم یا سرزمین سبز؟

خطه ی سفر وسیاحت را در دنباله نام بلندش اضافه کنیم و یا سرزمین کوه های سربه فلک کشیده منار ودلا و تاراز وادیو؟

اندیکا هرچه باشد سرزمین نعمت و استعدادهای خدایی ست.سرزمین آب وانرژی که کارون زیبایش اکنون نایی و نوایی ندارد.

اندیکا حرف ها برای گفتن داشته ودارد اگر مسولین با آن مهربان تر باشند.

زادگاه دلاوران بختیاری که انتظار میرفت نعمات خدادادیش به راحتی توسعه،رفاه واشتغال۷۰ هزار مرد وزن خود را موجب گردد، وضعیت موجودش با استعدادها وقابلیت های شگفت انگیزش هیچگونه همخوانی و تطابقی ندارد و آنچه حال واحوالات این روزهایش را به خوبی وصف کند تنها یک جمله است:زندگی از جنس فقر در سرزمین انرژی.امروز تعداد کثیری از مردم این دیار هنوز به مثابه اجداد خود در میان کوهها و یا در زیر چادر زندگی میکنند.هنوز در این سرزمین،بعلت کمبود امکانات دختران از تحصیل باز می مانند. از حمل و نقل عمومی خبری نیست و بعلت عدم توجه به ظرفیت های فرهنگی مردمانش و این منطقه،جمع کثیری از جوانانش دچار الیناسیون شدند و این موضوع را در نحوه پوشش و گویش آنها بخوبی میتوان دید.هنوز زندگی مردمانش با دنیای مدرن هزاران فرسنگ فاصله دارد و بسیاری از مردمانش با دنیای جدید بیگانه اند. خبری نیست. در این نوشتار به سراغ تعدادی از مسئولین فعلی و سابق این شهرستان رفتیم و از آنها این پرسش را مطرح کردیم که اندیکا با انبوهی از امکانات خدادادی چرا هنوز سایه شوم فقر بر زندگی مردمش سایه انداخته است و از قرائن پیداست که این سایه شوم،قصد ندارد بدین زودی ها از آسمان سرزمین رودهای روان رخت بر بندد.

منوچهر ورناصری،فرماندار شهرستان اندیکا در پاسخ به این سوال اظهار داشت:اندیکا شهرستانی با پراکندگی بسیار زیاد میباشد که همین موضوع خود یکی از علل محرومیت مردم در بعضی از مناطق شهرستان است.متاسفانه به ظرفیت های موجود در شهرستان توجه آنچنانی نشده است و این ظرفیت ها مورد غفلت واقع شدند.برای مثال اندیکای زیبا سراسر از نقاط گردشگری میباشد که متاسفانه به آنها توجه نشده است.برای گریز از این وضعیت ما نیازمند توجه جدی به این ظرفیت ها هستیم.راه دیگر برای گریز از این وضعیت،جذب سرمایه گذار خصوصی است.اندیکا،مجموعه ای از روستاهاست و توسعه روستاها در گرو کشاورزی میباشد.باید برای آبی کردن زمین های کشاورزی مان تدبیری بیاندیشیم و مجموعه این اقدامات ما را به سمت اندیکای توسعه یافته سوق میدهد.

عزت الله براتی،بخشدار چلو:به نظر من مهترین علتی که باعث شده است تا فقر بر سرزمین صاحب همه ظرفیت های اندیکا حاکم شود،فقر فرهنگی و علمی میباشد.والدین بی سواد هستند و متاسفانه از گذشته اینچنین بوده و در بعضی مناطق هنوز این رویه ادامه دارد.نداشتن آموزش صحیح در بخش کشاورزی و نداشتن اطلاعات از این ظرفیت های علت وضع موجود میباشد.به نظر من راه علاج این موضوع،استفاده درست از ظرفیت هایی مانند شوراها، دهیاران و کلاس های فنی و حرفه ای میباشد تا ضمن آموزش به مردم،انها را برای توسعه شهرستان با مسئولین همگام کرد.

امام جمعه:

امام جمعه شهرستان اندیکا،حضرت حجت الاسلام و المسلمین موسوی در پاسخ به این سوال میگوید:تنها چند سال از مستقل شدن و شهرستان شدن اندیکا میگذرد.دهه ها سال این منطقه بعنوان یک بخش از شهرستان مسجدسلیمان بود.شهرستانی که خود گرفتاری های متعدد داشت و فرصتی برای توجه به این منطقه برای مسئولین شهرستان وجود نداشت.خوشبختانه طی سالهای گذشته اتفاقات خوبی افتاد و بعضی از زیر ساخت ها فراهم شد.کمک های بنیاد برکت بعد از دستور مقام معظم رهبری بخشی از مشکلات ما را حل کرد.اما تا نقطه مطلوب فاصله داریم.برای رهایی از فقر ما باید در شهرستان اشتغال ایجاد کنیم.کارگروه اشتغال شهرستان باید بر روی دو مقوله کشاورزی و گردشگری تمرکز کند.در بخش گردشگری اتفاقاتی افتاده است اما به مرحله بهره برداری اقتصادی نرسیده است و باید برای استفاده از این فرصت چاره اندیشی شود.ما منابع آبی فراوان داریم.اما متاسفانه نه از آب شرب پایدار برخورداریم و نه در بخش کشاورزی از آن استفاده میکنیم.باید زمین های کشاورزی ما آبی شوند و برای تحقق این مهم باید از همه توان خود استفاده بکنیم.

مهندس فخاری مقدم،فرماندار سابق شهرستان به این سوال اینچنین پاسخ داد:ما برای یافتن ریشه فقر نباید تنها بدنبال متهم کردن مردم به کم کاری و یا متهم کردن دولت به عدم توجه باشیم.توسعه در گرو همراهی همراهی و همکاری بین مردم و دولت است.دولت باید زیرساخت های لازم را فراهم کند اما ادامه این مسیر بر عهده مردم است.مردم باید سرمایه گذاری کنند و یا با فراهم کردن شرایط لازم،زمینه را برای جذب سرمایه گذاری فراهم کنند.اینکه این موضوع در شهرستان اندیکا تاکنون محقق نشده است و در موضوعاتی که زیرساخت ها فراهم بوده است اما تحولی رخ نداده است را باید در دو مورد جستجو کرد.یا مردم بعلت فقر مادی توان سرمایه گذاری ندارند و یا انسان های آگاه و متخصص در این حوزه ها در شهرستان وجود ندارد.باید بپذیریم در شهرستانی مانند دزفول،مردم با پذیرفتن ریسک و سرمایه گذاری باعث توسعه شدند و اگر اندیکا بدنبال توسعه میباشد هیچ راهی جز اعتماد مردم به سرزمین خودشان ندارد.