به گزارش  آسماری به نقل از رهیاب، یکی از شهروندان اهوازی در اقدامی جالب در سفر اخیر خود به اصفهان از شالیزارهای «زرین‌شهر، باغ بهادران، لنجان، ورنامخواست و زاینده‌رود» بازدید کرد و تصاویری جالب از کشت برنج در تاریخ 6 مرداد 95 در استان اصفهان در اختیار شبکه اطلاع‌رسانی رهیاب قرار داده است.

با توجه به مشکلات کم‌آبی در کشور و اعلام معاون وزیر جهاد کشاورزی، کشت برنج به‌جز در استان‌های مازندران و گیلان ممنوع است. عباس کشاورز 21 خرداد امسال دراین‌باره گفت: پیرو ابلاغ صورت گرفته کشت برنج در سراسر کشور (به‌جز استان‌های گیلان و مازندران) ممنوع است و این موضوع حتی به بیمه‌های کشاورزی نیز اعلام‌شده است.

استاندار اصفهان در واکنش به اظهارات معاون وزیر کشاورزی اعلام کرد که کشت جایگزین برنج در اصفهان نهایتاً منجر به‌صرفه جویی 20 میلیون مترمکعبی می‌شود و حذف کشت برنج مشکل بی‌آبی را حل نمی‌کند.

خرداد امسال به دلیل بی‌آبی در استان‌های فلات مرکزی، کلنگ تونل انتقال آب کارون به زمین زده شد که طبق برآوردهای میدانی و گزارش‌ها از این طرح، دولت به دنبال انتقال آب به میزان 5 برابر حد نیاز این استان‌ها و برطرف کردن نیاز صنایع و کشاورزی این استان‌ها است؛ معصومه ابتکار درباره این طرح گفته است که مجوز زیست‌محیطی ندارد.

بنا بر آمار رسمی سالانه یک میلیارد و ششصد میلیون مترمکعب آب در اصفهان مصرف می‌شود و این مقدار آب دو برابر نیاز آبی زاینده‌رود است. در حقیقت در استان اصفهان به‌جای مدیریت صحیح منابع آبی و ممنوعیت کشت تابستانه در شرایط تنش آبی، منابع آب موجود برای کشاورزی‌های غیراقتصادی و با آب گران منتقل‌شده از سرچشمه‌های کارون انجام می‌شود.

بنا بر آمارهای رسمی سالانه400 میلیون مترمکعب آب زاینده‌رود صرف کشاورزی غرقابی می‌شود ولی نکته مهم‌تر اینکه علاوه بر 400 میلیون مترمکعب آب زاینده‌رود، به میزان یک زاینده‌رود دیگر یعنی حدود 800 میلیون مترمکعب آب سرشاخه‌های کارون نیز صرف کشاورزی غرقابی می‌شود؛ آبی که به بهانه شرب منتقل می‌شود.

یعنی مصرف کشاورزی اصفهان سالانه حدود یک میلیارد و دویست میلیون مترمکعب آب است که حدود800 میلیون مترمکعب آن از آب سرشاخه‌های کارون در تونل‌های کوهرنگ اول و دوم و چشمه لنگان تأمین می‌شود.

با همه این انتقال آب‌ها به استان اصفهان؛ استان اصفهان بزرگ‌ترین فضای سبز مصنوعی کشور، بزرگ‌ترین مراکز تفریحی آبی فلات مرکزی، بزرگ‌ترین صنایع آب بر فولاد و پتروشیمی و پالایشگاه و آجرپزی و کشاورزی غرقابی را دارا است؛ انتقال آب منطقه اصفهان را تشنه‌تر کرده است و تنها مسکنی برای چند سال بود و آب‌برها روزبه‌روز در مقصد انتقال آب‌ها افزایش می‌یابد.

انتقال آب سرشاخه‌های کارون سبب نابودی چشمه‌های چهارمحال بختیاری، کشاورزی مسیر طبیعی کارون، ورود آب‌شور دریا به خاطر کاهش آورد کارون و نابودی نخلستان‌های انتهای مسیر کارون، افزایش ریز گردهای داخلی خوزستان، افزایش غلظت فاضلاب کارون، افزایش بیماری‌های آمیبی و تنفسی در خوزستان، کاهش کیفیت آب شرب خوزستان و نابودی عرصه‌های گسترده کشاورزی اقتصادی چهارفصل کشت خوزستان شده است.