در حادثه‌ای تلخ و تکراری، سقوط یک دستگاه مینی‌بوس به دره در مسیر ارتباطی استان خوزستان و چهارمحال و بختیاری، منجر به کشته و زخمی شدن شمار دیگری از شهروندان شهرستان لالی شد.
آسماری خبر/محمد رضایی میرقائد: در حادثه‌ای تلخ و تکراری، سقوط یک دستگاه مینی‌بوس به دره در مسیر ارتباطی استان خوزستان و چهارمحال و بختیاری، منجر به کشته و زخمی شدن شمار دیگری از شهروندان شهرستان لالی شد. این فاجعه بار دیگر توجه همگان را به وضعیت خطرناک و غیراستاندارد این محور ارتباطی حیاتی معطوف کرد.
این در حالی است که بیش از یک دهه از ابلاغ معیارهای هفت‌گانه ارتقای ایمنی راه‌ها توسط سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای (در تاریخ ۲۶ مهر ۱۳۹۰) گذشته است. معیارهایی که تامین آن‌ها به‌وضوح برای الزام بیشتر عوامل طراحی و ساخت راه‌ها و کاربرد بهتر در فرآیند بهسازی و اصلاح نقاط حادثه‌خیز تعیین شده است.
خوزستان، به عنوان استانی پرتردد و مهم که میزبان راهیان نور و مسافران نوروزی است، بیش از هر زمان دیگری نیازمند عزمی جزم و همتی دوچندان از سوی مسئولان انتصابی و انتخابی برای استانداردسازی جاده‌های برون‌استانی و درون‌استانی خود است.
وجود پیچ‌های تند و خطرناک، ریزش‌های متوالی کوه، نبود نورکافی و روشنایی، عدم وجود علائم راهنمایی و رانندگی مناسب، لغزندگی مسیر، تردد خودروهای سنگین و سبقت‌های غیرمجاز، تنها بخشی از دلایل اصلی وقوع تصادفات بی‌شمار در محورهای استان خوزستان، به‌ویژه در مناطق شمالی و شمال شرقی آن است.
مناطق شمالی خوزستان سال‌هاست که قربانی مسیرهای ناایمن خود هستند. معضلی که تنها در ایام خاصی مانند انتخابات بر سر زبان‌ها می‌افتد و متأسفانه با پایان یافتن آن، پرونده آن تا موعد بعدی بایگانی می‌شود.
حکایت جاده‌های مرگ در خوزستان، قصه‌ای تلخ و بی‌پایان است که هر روز بر صفحات خونین آن افزوده می‌شود. از پروژه‌های ناتمامی مانند جاده میانبر مسجدسلیمان-اهواز و تونل‌های ارتباطی به چهارمحال و بختیاری گرفته تا حوادث دردناک محور هفتکل-ایذه و باغ‌ملک، همگی گواهی بر این بی‌توجهی طولانی‌مدت هستند.
اشتراکات قومی و فرهنگی فراوان بین استان‌های خوزستان و چهارمحال و بختیاری، تردد بین این دو استان را در تمام فصول سال به ضرورتی انکارناپذیر تبدیل کرده است. اگرچه احداث پروژه‌هایی مانند تونل دلا نویدبخش آرامش و امنیت بیشتر برای مسافران و عشایر کوچ‌رو بود، اما عدم تکمیل و ایمن‌سازی سایر بخش‌های مسیر، همچنان باعث بروز فجایع جاده‌ای می‌شود.
در این میان، تمامی مسئولان مرتبط، از نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی به عنوان بازوی نظارتی قوی، تا وزارتخانه‌های راه و شهرسازی و نفت، در قبال این کوتاهی‌ها مسئول و سهیم هستند.
مردم مناطق شمالی خوزستان، که منابع عظیم ملی مانند نفت را در اختیار کشور قرار داده‌اند، سال‌هاست که اولویت اصلی و جدی‌ترین مطالبه خود را ایمن‌سازی مسیرهای ارتباطی عنوان کرده‌اند. متأسفانه به نظر می‌رسد این منابع خدادادی، نه تنها رفاه و توسعه‌ای برای ساکنان بومی به ارمغان نیاورده، بلکه گویی آنان را به قربانیانی برای منافع دیگران تبدیل کرده است.
حادثه دردناک لالی، که جامعه محلی و تمامی مردم ایران را به عزاداری نشاند، نه اولین بود و متأسفانه تا زمانی که اقدام عاجل و اساسی صورت نگیرد، آخرین نخواهد بود.
امید است این فاجعه آغازی باشد برای اتحاد و همدلی همه مسئولان استانی و ملی، از وکلای مجلس و اعضای خبرگان رهبری تا مدیران ارشد اجرایی، تا با برداشتن گام‌هایی عملی و فوری، در مسیر التیام دردهای کهنه و پیشگیری از وقوع چنین حوادث دل‌خراشی گام بردارند.