صدای شهروندان/هوشنگ عالی نسب: روزی نیست که شاهد انباشت زباله ها و خرت و پرت ها درجوی های حاشیه خیابان ها، و سد شدن راه آب و جاری شدن سیلاب در پیاده روها و معابر شهری نباشیم و کارگران بیل به دستی را مشاهده نکنیم که مشغول تخلیه این جوی ها و پاکسازی محیط از زباله ها هستند.

از پسماند میوه و صیفی جات گرفته تا کارتن های خالی، از قوطی های کنسرو تا ظروف یکبار مصرف، از ته سیگار و کیسه­ های نایلونی تا لفاف انواع تنقلات و خوراکی های بسته بندی شده و... هر روزه در حجمی وسیع توسط مردم و بویژه مغازه داران و فروشندگان دوره گرد در این مکان ها رها می شوند تا نقش مؤثر و مخرب خود را در آلودگی محیط زیست و کراهت چهره ی شهر ایفا کنند و مشکلات عدیده ای را برای شهروندان بوجود بیاورند در حالی که رعایت اصول و موازین بهداشتی و حفظ پاکیزگی و زیبایی محیط از ملزومات و ضرورتهای زندگی اجتماعی محسوب می شود اینگونه بی مبالاتی ها و کج رفتاری ها آن هم از سوی شهروندانی که به فضیلت  و فرهیختگی شهره اند و همواره به تاریخ و فرهنگ دیرینه شهرشان می بالند چه توجیهی می تواند داشته باشد؟ مگر نه این است که دین مبین اسلام در قالب عبارت: "النظافت من الایمان" نظافت و پاکیزگی را جزئی از ایمان می داند و مؤمنین را به رعایت آن توصیه می کند؟ پس چه عاملی موجب می شود که ما مردم، با وجود ادعای دینداری و ایمان به خدا به این سفارش عمل نمی کنیم و آن را آویزه گوش خود قرار نمی دهیم!

لازم به یادآوری است که در جوامع پیشرفته و حتی در حال توسعه جهان ریختن زباله و لو یک چوب کبریت در معابر و مکان های عمومی جرم محسوب شده و متخلفین به حبس و جریمه نقدی محکوم می شوند. در این کشورها صد البته به موازات اعمال مقررات بازدارنده با اجرای برنامه های مستمر آموزشی و تربیتی در رسانه ها و مدارس و دانشگاه ها مردم را از دوران کودکی با اصول و موازین زندگی اجتماعی و آداب شهروندی  آشنا می سازند و ضرورت پاکیزگی محیط زیست را به آنها تفهیم می کنند.

تصاویرزیر مربوط به بازار میوه و تربار مسجدسلیمان است که متاسفانه بدلیل سهل انگاری مغازه داران و فروشندگان این بازار پیاده روها و جوی های دفع آب های سطحی به این شکل در آمده است.