اصفهانی‌ها مانع از ورود آب به چهارمحال و بختیاری می‌شوند و با جریان پیدا نکردن آب در مسیر طبیعی به‌صورت خودکار رودخانه در حوزه شهری خشک می‌شود و با این کار می‌توانند روی افکار عمومی تأثیر بگذارند.
به گزارش آسماری به نقل از رهیاب، انتقال آب از سرچشمه‌های خوزستان به فلات مرکزی و به‌ویژه زاینده‌رود سبب تنش آبی در کشور شده است و خواسته‌های منطقه‌ای مسئولان ملی سبب افزایش این تنش و البته گسترش مطالبات به مردم شده است.
رودخانه زاینده‌رود بزرگ‌ترین رودخانه فلات مرکزی کشور است که از دیرباز به دلیل شرایط اقلیمی به‌عنوان رودخانه فصلی شناخته می‌شود اما در سال‌های اخیر به دلیل منفعت‌طلبی و لابی‌گری برخی افراد، فصلی بودن این رودخانه و خشکی موقت آن بهانه‌ای برای انتقال آب به اصفهان شده است.
گرچه مسئولان اصفهانی مدعی شده‌اند که آب انتقالی از سرچشمه رودهای خوزستان را برای مصارف شرب می‌خواهند اما شواهد نشان می‌دهد که این میزان آب برای مصارف صنعتی و کشاورزی خواهد بود.
کارشناسان منابع آب کشور می‌گویند: برداشت بی‌رویه سالیانه آب در بالادست رودخانه زاینده‌رود در محدوده سد تا پل کله توسط پمپاژ به‌تنهایی بیش از کل میزان آبی است که سالانه توسط تونل دوم و تونل چشمه لنگان وارد حوضه زاینده‌رود می‌شود. این میزان هم‌اکنون در حدود ۴۹۰ میلیون مترمکعب است که سال‌به‌سال در حال افزایش است و مهم‌ترین عامل در خشکی زاینده‌رود به شمار می‌رود.
عضو کمیسیون آب و کشاورزی مجلس شورای اسلامی عنوان می‌کند: اصفهان نیازی به انتقال آب حتی برای شرب ندارد. عباس پاپی زاده ادامه می‌دهد: سرانه فضای سبز کشور 11/8 مترمربع است اما در اصفهان 26 مترمربع و معنی آن این است که اصفهان رتبه نخست سرانه فضای سبز کشور را دارد.
وی می‌گوید: درحالی‌که سرانه آب شرب در کشور 200 لیتر است سرانه آب شرب در اصفهان 205 لیتر است.
نماینده مردم دزفول در ادوار نهم و دهم مجلس عنوان می‌کند: در بحث کشاورزی استان اصفهان 40 هزار هکتار کشاورزی خود را به 280 هزار هکتار توسعه داده است و در حال حاضر نزدیک به 5 هزار هکتار کشت برنج دارد.
وی با اشاره به پروژه‌های انتقال آب به اصفهان بیان می‌کند: پروژه بهشت‌آباد حداقل 15 هزار میلیارد تومان بودجه نیاز دارد آیا این‌همه هزینه برای انتقال آب از استان چهارمحال بختیاری به اصفهان برای کشاورزی مقرون‌به‌صرفه است؟
پاپی زاده می‌گوید: تا زمان اعلام گزارش کمیته حقیقت‌یاب درباره آب اصفهان قرار شده تصمیمی گرفته نشود و محمدباقر نوبخت گفته که دولت نظر کارشناسی دراین‌باره را خواهد پذیرفت.
عضو کمیسیون کشاورزی مجلس می‌گوید: ما معتقدیم اصفهان به آب شرب نیاز ندارد و به هرگونه تصمیم منفعلانه دولت در این حوزه معترضیم.
اصفهان چگونه به دنبال تغییر آمارهای میزان مصرف آب است و برای افزایش برداشت‌ها چه اقداماتی انجام داده‌اند؟ برای روشن شدن این ماجرا کافی است به مسیر طبیعی جریان رودخانه زاینده‌رود در نقشه نگاه کنید.
رودخانه زاینده‌رود در ابتدا از کوه‌های چهارمحال و بختیاری سرچشمه می‌گیرد و وقتی رودخانه جریان پیدا می‌کند، زاینده‌رود وارد استان اصفهان می‌شود. نقشه استان‌های اصفهان و چهارمحال و بختیاری طوری است که پس از آغاز جریان زاینده‌رود در اصفهان این رودخانه در حدود 80 کیلومتر در چهارمحال و بختیاری جریان پیدا می‌کند و دوباره به اصفهان بازمی‌گردد.
مسئولان آب منطقه‌ای اصفهان برای مدیریت این آب‌ها اقدام به ساخت سد زاینده‌رود در بالادست رودخانه و در حدود 2 کیلومتر فاصله نسبت به چهارمحال و بختیاری کردند.
اصفهانی‌ها برای انتقال آب سد زاینده‌رود تونل گلاب را ساختند و با استفاده از این تونل توانستند جلوی ورود زاینده‌رود به چهارمحال و بختیاری را بگیرند.
درواقع اصفهانی‌ها با این کار مانع از ورود آب به چهارمحال و بختیاری می‌شوند و با جریان پیدا نکردن آب در مسیر طبیعی به‌صورت خودکار رودخانه در حوزه شهری خشک می‌شود و با این کار می‌توانند روی افکار عمومی تأثیر بگذارند.
مسئولان اصفهانی با آبی که از سد زاینده‌رود برداشت می‌کنند، آب حدوداً 280 هزار هکتار از اراضی کشاورزی خود را تأمین می‌کنند. مدیران چهارمحال و بختیاری معتقدند که آب زاینده‌رود باید در مسیر طبیعی خود جریان پیدا کند تا بتوانند آب موردنیاز 16 هزار هکتار از باغات خود در اطراف زاینده‌رود را تأمین کنند.
درواقع اگر مدیران اصفهانی 20 هزار هکتار از زمین‌های کشاورزی خود را کاهش دهند، می‌توان آب موردنیاز چهارمحال و بختیاری و رودخانه زاینده‌رود را تأمین کنند و با تنش آبی مواجه نمی‌شوند.
بنا بر آمارهای منتشرشده در حوضه آب‌ها اگر استان اصفهان در بخش کشاورزی خود به مقدار 20 درصد صرفه‌جویی کند می‌تواند سالانه 2 برابر نیاز آب آشامیدنی خود را تأمین کند.
آمارهای وزارت نیرو نشان می‌دهد که سالانه یک میلیارد و 800 میلیون مترمکعب آب در بخش کشاورزی اصفهان مصرف می‌شود و صرفه‌جویی 10 درصدی در این آب به میزان آب مصرفی یک سال بخش‌های صنعتی و شرب این استان می‌شود.
درواقع مدیران اصفهانی با مدیریت آب به‌وسیله سد زاینده‌رود، آب موردنیاز کشاورزی در بالادست رودخانه را تأمین می‌کنند و با انتقال آب به دنبال تأمین آب زمین‌های پایین‌دست و رودخانه هستند. با این کار هم می‌توانند زیبایی شهر خودشان را حفظ کنند و البته آمار اراضی کشاورزی خود را افزایش دهند.